PROGRAM WYCHOWAWCZY
Przedszkola Samorządowego
w Górnej Grupie
(zaktualizowany na dzień 01.09.2010r.)
Opracowała
Mariola Michalska
we współpracy
z Radą Pedagogiczną
Górna Grupa, 2010 rok
Niniejszy program wychowawczy zatwierdzony został na konferencji
Rady Pedagogicznej w dniu 17 maja 2002 roku.
Zaopiniowany pod względem merytorycznym przez nauczycieli
i przez Radę Rodziców.
Pozytywnie zaopiniowany
Jest załącznikiem do Statutu
SPIS TREŚCI
Wstęp
PODSTAWY PRAWNE
WSTĘP
Wychowanie jest podstawową powinnością wszystkich dorosłych wobec kolejnych pokoleń wstępujących w dorosłość, jest szczególną powinnością rodziców i nauczycieli.
Niniejszy program zawiera cele wychowania oraz opis przykładowych sytuacji wychowawczych.
Zadania wychowawcze dotyczą trzech obszarów:
Za najważniejszy warunek pomyślności w realizacji niniejszego programu uważa się zasadę współdziałania wszystkich podmiotów procesu wychowawczego. Bezwzględny priorytet w wychowaniu przyznaje się rodzicom. Rodzice bowiem mają prawo do decydowania o całym procesie wychowania dziecka, również w tym jego nurcie, który dokonuje się w przedszkolu.
Rola przedszkola pozostaje jednak niezastąpiona w zakresie wprowadzania dziecka w kontakty społeczne oraz konfrontowania wiedzy i umiejętności:
- w kontaktach w kręgu rówieśniczym oraz przezwyciężaniu przez dziecko napotkanych trudności,
- współdziałania z zespołem i rozwoju umiejętności organizacyjnych,
- ścieraniu się poglądów rówieśniczych, konfrontacji ocen moralnych, w dokonywaniu pierwszych poważnych wyborów,
- w zdobywaniu wiedzy i umiejętności potrzebnych do wszechstronnego rozwoju osobowości.
Przedstawiona koncepcja wychowania jest próbą znalezienia odpowiedzi na następujące pytania:
- Ku czemu chcemy prowadzić naszych wychowanków?
- Do jakiego życia ich przygotowujemy / cel i sens /?
- Które strefy jego rozwoju chcemy szczególnie rozwinąć?
Dziecko powinno mieć możliwość rozwoju integralnego; rozwijać się fizycznie, kształcić zmysły, uczyć się kierowania emocjami, kształcić się intelektualnie, rozwijać moralnie, ćwiczyć wolę i rozwijać się duchowo.
Oczekuje się, iż zaproponowany program przełożony na konkretne oferty edukacyjne dla dzieci posłuży do realizacji następujących celów:
1) W sferze wychowania fizycznego:
- kształtowanie sprawności fizycznej,
- profilaktyka zdrowotna,
- wzrost odporności, hart.
2) Kształtowanie zdolności spostrzegania i kojarzenia:
- wyostrzenie zmysłów, umiejętność obserwacji,
- ćwiczenia pamięci, koncentracji uwagi i zdolności kojarzenia.
3) Ukierunkowanie uczuć i emocji:
- poznanie własnej sfery uczuciowej,
- umiejętność kontaktowania się z ludźmi,
- uwalnianie sądów i ocen,
- opanowanie emocji.
4) Rozwój intelektualny:
- rozszerzanie zainteresowań,
- umiejętność przyswajania wiedzy i poszukiwania informacji i wypowiadania się.
5) Rozwój moralny:
- autentyzm działań, otwartość, ufność,
- umiejętność oceny własnych zachowań,
- gotowość do działania na rzecz innych.
6) Kształcenie woli:
- wytrwałość w działaniu,
- odpowiedzialność,
- aktywność,
- stawianie celów i ich realizacja,
- animacja działań.
7) Rozwój duchowy:
- poznawanie zasad wiary,
- poznawanie dorobku kultury,
- kształtowanie postawy twórczej,
- myślenie refleksyjne,
- zdolność do kontaktów z drugim człowiekiem.
Niniejszy program winien być dopasowywany do specyficznych potrzeb środowiskowych i modyfikowany z punktu widzenia specyfiki pracy z grupą i kierunków pracy przedszkola w danym roku szkolnym.
Wśród pojęć pedagogicznych „wychowanie” jest jednym z trudniejszych do zdefiniowania. Można je rozpatrzyć w węższym i bardzo szerokim znaczeniu. Wychowanie jest więc świadomym, celowym i specyficznym działaniem pedagogicznym rodziców lub nauczycieli, dokonywanym przede wszystkim przez słowo (i inne postaci interakcji, zwłaszcza przykład osobisty) zmierzające do osiągnięcia względnie trwałych zmian w rozwoju umysłowym, społecznym, kulturowym, duchowym jednostki ludzkiej. W szerszym znaczeniu jest to oddziaływanie całokształtu specyficznych pedagogicznych bodźców i doświadczeń ogólnospołecznych, grupowych i indywidualnych, profesjonalnych i nieprofesjonalnych, przynoszących względnie trwałe skutki w rozwoju jednostki ludzkiej.
Wychowanie więc rozpoczyna się w rodzinie, natomiast przedszkole tylko je kontynuuje i ukierunkowuje.
Program wychowawczy ma na celu poprawę jakości pracy edukacyjnej, uwzględnia potrzeby społeczności przedszkolnej tj. dzieci, rodziców i środowiska oraz pracowników. Integruje nauczycieli i rodziców w realizowaniu celów wychowawczych, ujednolica oddziaływania wychowawcze, kieruje procesy wychowawcze na właściwe tory.
UWAGI DO WERSJI ZMODYFIKOWANEJ WG STANU NA DZIEŃ 01-09-2010R.
To program oparty na wieloletnich obserwacjach zachowań dzieci i osiągnięć związanych z rozwojem społecznym i emocjonalnym. Aby uniknąć ewentualnych możliwych potknięć życiowych naszych wychowanków w życiu społecznym, dać im większe szanse rozwoju pragniemy wykorzystać każdą chwilę i dany nam czas już teraz na pracę nad pełnym rozwojem poznawczym i społecznym. Ugruntowanie pojęć i zasad współżycia w społeczeństwie da mocne podstawy do przyszłego życia zgodnego z obowiązującymi zasadami. Złe rezultaty przynosi działanie dorosłych w stylu autokratycznym, szafowanie przez nich ocenami hierarchizującymi, wzmaganie przez dorosłych niezdrowej rywalizacji wśród dzieci, przesadna troskliwość o ład i porządek, nadmierny liberalizm, moralizatorstwo, bezwzględne wymuszanie zachowań akceptowanych tylko przez dorosłych. Znacznie lepsze jest aby poprzez własne doświadczenia i poznanie dziecko uznało zasady współżycia międzyludzkiego jako własne i niepodważalne. Rola nauczyciela to rola osoby tworzącej warunki i klimat.
Przyjmując panujący powszechnie system wartości oraz wiek rozwojowy dzieci określam zasady i normy postępowania ważne dla dziecka i społeczności przedszkolnej oraz poza placówką. Pragnę u dziecka wybudować przez czas obecności w przedszkolu system wartości oraz umiejętność życia w grupie, oraz powstanie własnego pozytywnego wizerunku.
Dziecku w wieku przedszkolnym zdarzają się konflikty drobne lub agresja słowna oraz czynna. Dobrze, że są to zjawiska krótkotrwałe łatwe do wytłumaczenia i zażegnania. Jednak zależy nam na pełnym wpojeniu zasad, reguł, kontroli emocji, aby nawet te przypadki zminimalizować lub wykluczyć. Przekonanie o racji takiego postępowania powinno stać się wartością samego dziecka a nie normą wyciskaną na nim przez dorosłych lub społeczeństwo. Dlatego tym programem uda się też zniwelować popełniane błędy wychowawcze przez nauczycieli.
Przyczyna wielu konfliktowych sytuacji, zachowań jest często egocentryzm dziecięcy, błędy wychowawcze rodziny, chęć dominacji. Dlatego jest to ten czas, aby z egoisty powstał człowiek tolerancyjny, wrażliwy na drugiego człowieka, troskliwy posiadający własny sposób radzenia sobie z emocjami i własny system wartości i oceny.
WYKAZ CELÓW – DOBÓR TREŚCI
Celem tego programu jest:
- kształtowanie umiejętności obcowania z ludźmi, dostrzeganie i szanowanie potrzeb otoczenia, rozwijanie zdolności emocjonalnej empatii, rozumienie uczuć innych ludzi, często odmiennych od własnych i uznawanie prawa do własnego życia każdego człowieka
( bądź koleżeński)
normy postępowania:
- nie wyśmiewaj się z kolegi, koleżanki,
- słuchaj co mówią inni,
- nie wyrządzaj krzywdy innym,
- pomagaj młodszym,
- dziel się z innymi tym co masz,
- negocjuj, przepraszaj, przebaczaj,
- rozwiązuj konflikty.
- danie dzieciom możliwości uczenia się, rozpoznawania i otwartego komunikowania innym własnych uczuć i potrzeb, tworzyć okazje do gromadzenia wiedzy o tym jakie uczucia przeżywają koledzy i koleżanki w różnych sytuacjach, co może stanowić podstawę do ich lepszego rozumienia i akceptacji, rozwijanie poczucia własnej wartości
(patrz, słuchaj, mów)
normy postępowania:
- wyrażaj swoje emocje w sposób dla nas zrozumiały,
- zwróć się z problemami do kogoś,
- nie obrażaj się i innych,
- nie bądź agresywny (nie bij, nie zabieraj),
- baw się tak, aby nie przeszkadzać innym,
- pytaj co chcieliby koledzy i koleżanki,
- pamiętaj o konsekwencjach swoich działań,
- rób tak aby zabawa była dla wszystkich,
- ludzie mają prawo do błędów,
- akceptuj siebie takim jakim jesteś (masz coś dobrego),
- okazuj swoje uczucia innym,
- powiedz czego się boisz,
- zawsze ciebie słuchamy – słuchaj innych.
- kształtowanie zachowań społecznie akceptowanych, budowanie zachowań kulturalnych, budzenie wrażliwości na estetykę pomieszczeń, otoczenia, ubioru, próby wpajania u dzieci zasad savoir-vivru.
(kultura bycia)
nomy postępowania:
- używaj form grzecznościowych,
- stosuj zasadę dziewczynka ma pierwszeństwo,
- umiesz kulturalnie spożywać posiłki,
- dbasz o ład i porządek tam gdzie pracujesz i bawisz się,
- okazujesz szacunek dorosłym, starszym,
- uśmiechaj się i bądź serdeczny,
- słuchaj, gdy ktoś mówi, nie przerywaj,
- mów głosem umiarkowanym, nie krzycz,
- witaj się i żegnaj ze wszystkimi znajomymi,
- ustępuj miejsca starszym,
- nie niszcz (zabawek, prac, środowiska),
- pomożesz dorosłym będąc samodzielnym,
- opiekuj się zwierzętami.
Uwagi do modyfikacji programu wg stanu na dzień 01-09-2007 r.
ZGODNOŚĆ Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ
TREŚCI PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO OPARTE ZOSTAŁY NA
PODSTAWIE PROGRAMOWEJ WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO
I. POZNANIE I ROZUMIENIE SIEBIE I ŚWIATA
Organizowanie działań umożliwiających poznawanie wielowymiarowości człowieka.
Wykorzystanie i tworzenie okazji do poznawania rzeczywistości społeczno-kulturowej
II. NABYWANIE UMIEJĘTNOŚCI POPRZEZ DZIAŁANIE
Umożliwienie dziecku dokonywania wyborów i przeżywania pozytywnych efektów własnych działań.
III. ODNAJDYWANIE SWOJEGO MIEJSCA W GRUPIE RÓWIEŚNICZEJ, WSPÓLNOCIE
Uczenie nawiązywania bliskiego, serdecznego kontaktu z innymi.
Pomoc w budowaniu pozytywnego obrazu własnego Ja.
Identyfikowanie i nazywanie różnych stanów emocjonalnych.
Uczenie sposobów radzenia sobie z własnymi emocjami właściwego reagowania na przejawy emocji innych oraz kontrolowania zachowań.
Wdrażanie do zachowań akceptowanych społecznie.
Dostarczanie przykładów i doświadczeń rozwiązywania sytuacji społecznych na zasadzie kompromisu i akceptacji potrzeb innych osób.
IV. BUDOWANIE SYSTEMU WARTOŚCI
Wprowadzenie dziecka w świat wartości uniwersalnych.
Wykorzystanie codziennych sytuacji do podejmowania prób samooceny i oceny innych.
Stwarzanie okazji do podejmowania przez dziecko wyborów i zdawania sobie sprawy z ich konsekwencji.
MISJA WYCHOWAWCZA PRZEDSZKOLA
GŁÓWNE CELE I ZADANIA PRZEDSZKOLA
W ASPEKCIE WYCHOWAWCZYM
Według Anny Brzezińskiej do podstawowych zadań wychowawczych przedszkola należy również tworzenie sytuacji edukacyjnych mających na celu:
- rozeznanie przez dziecko własnych możliwości, szans, świadomości ich wykorzystania w działaniach trudnych, złożonych i niejasnych,
- podejmowanie prób rozwiązywania zadań, do osiągnięcia wyniku, mimo przeszkód zewnętrznych np. braku czegoś lub kogoś,
- porozumiewanie się z ludźmi w celach informacyjnych, interakcyjnych – bez lęku,
- podejmowanie odpowiedzialności za skutki postępowania, doświadczenia, konsekwencji lub jej braku przy wykonywaniu podjętych zadań,
- usprawnianie fizyczne wyhamowania zbędnych ruchów rozpraszających intelektualnie, pozwalających dostosować się do odmiennych od przedszkolnych warunków działania w placówce,
- rozeznanie (orientacji) w przestrzeni konkretnej – zmieniających się parametrach, poszukiwania, analizowania uwarunkowań swego położenia w stosunku do rzeczy, ludzi, próba rozeznania w wybranych przez dziecko, rodziców, nauczycieli, elementach przestrzeni,
- rozwój samodzielności w działaniu w sferze fizycznej, próbowanie bycia samodzielnym intelektualnie (w tym także prób czytania, liczenia i pisania), społecznie – bycie otwartym, oryginalnym, decydującym o sobie i przyjmującym zasady wypracowane przez grupę,
- wstępne ogólne rozeznanie w podstawowych wartościach etycznych, uznanych za ważne w środowisku dziecka, w wartościach obiektywnych przyjmowanych przez dziecko z punktu widzenia jego potrzeb z próbą orientacji na potrzeby innych ludzi,
- umiejscowienie dziecka w rodzinie, w otoczeniu wytworów człowieka i przyrody,
- motywowanie dziecka do poznawania świata (szczególnie siebie) do przeżywania wartości w nim nagromadzonych, dzięki pismu, mowie, obrazowi, dźwiękom do rozumienia znaczeń,
- nastawienie wychowanka na dialog, negocjowanie z drugim człowiekiem na konieczność zachowania tolerancji dla innych, i także dla siebie w sytuacji popełniania błędów (a nie powtarzania ich), próba oceny sytuacji, zachowań ludzi wobec zadań, zachowań własnych wobec wyników działania.
CELE WYCHOWAWCZE PRZEDSZKOLA
Przykładowe cele szczegółowe
PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO
- poznawanie i przestrzeganie podstawowych zasad i zabiegów higienicznych na rzecz własnego zdrowia fizycznego i psychicznego,
- wdrażanie nawyków higienicznych i kulturalnych,
- usamodzielnianie dziecka,
- eliminowanie zachowań agresywnych,
- przestrzeganie kompromisu w zabawie,
- zgodne funkcjonowanie w grupie,
- budowanie systemu wartości,
- wskazywanie dzieciom tego, co dobre i złe,
- kształtowanie odporności emocjonalnej,
- rozpoznawanie i nazywanie uczuć, emocji,
- radzenie sobie w nowych i trudnych sytuacjach,
- radzenie sobie ze stresem i porażkami,
- podejmowanie prób kontrolowania swojego zachowania,
- nabywanie nawyków poprawnego zachowania,
- stosowanie zwrotów grzecznościowych,
- przestrzeganie umów i zasad,
- kształtowanie przynależności do grupy, rodziny,
- nabywanie zwyczaju reagowania na wezwania i polecenia nauczycieli,
- współdziałanie z rówieśnikami,
- zgodne współdziałanie w zespole i podejmowanie prób rozwiązywania konfliktów na drodze negocjacji,
- rozumienie konieczności szanowania działalności innych (nieprzeszkadzanie innym),
- uważne słuchanie,
- szanowanie wspólnych zabawek i odkładanie ich na wyznaczone miejsce,
- uznawanie wzajemnych praw do uczestnictwa w zajęciach, rozmowach,
- przezwyciężanie niechęci do nieznanych potraw,
- zachowanie prawidłowej postawy przy stole,
- prawidłowe posługiwanie się sztućcami,
- stosowanie zasad kulturalnego zachowania się przy stole w trakcie spożywania posiłków, wdrażanie nawyku spożywania zdrowej żywności,
- przestrzeganie zasad bezpiecznego poruszania się po drogach, nieoddalanie się od grupy,
- reagowanie na sygnał nauczyciela,
- nauka bezpiecznych relacji w stosunku do nieznanych osób,
- unikanie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu – zachowanie bezpieczeństwa podczas korzystania z urządzeń rekreacyjnych,
- właściwe zachowanie się podczas korzystania ze środków transportu.
SZKIC IDEAŁU WYCHOWAWCZEGO
STANDARD Absolwent przedszkola: |
WSKAŹNIKI |
* bardzo dobrze funkcjonuje w swoim naturalnym otoczeniu/ w rodzinie i w przedszkolu/ |
Wychowanek: - pozytywnie patrzy na otaczający go świat, siebie i innych ludzi, - traktuje naukę jako coś oczywistego, czasem nawet atrakcyjnego, choć na ogół nie uczy się bezkrytycznie wszystkiego, - ma szeroki krąg zainteresowań, którym poświęca czas, i które stara się rozwijać, |
* jest otwarty |
- wykorzystuje możliwości, jakie stwarza mu dom i przedszkole, - rozumie ograniczenia wynikające z jego wieku, - chętnie i skutecznie komunikuje się, podejmuje próby obrony swojego punktu widzenia, ale i rozważa poglądy innych, - współpracuje z rówieśnikami, - w grupie potrafi działać zgodnie z obowiązującymi w niej zasadami, - potrafi planować swoje działania, |
* jest odpowiedzialny |
- stara się przewidzieć skutki swoich działań, - wykorzystuje wcześniejsze doświadczenia i gotów jest ponosić konsekwencje swojego postępowania, - cieszy się z sukcesów, akceptuje porażki, ale podejmuje wytrwale działania zmierzające do znalezienia alternatywnych rozwiązań, - korzysta z pomocy najbliższego otoczenia, - dąży do usprawniania swojego działania, |
* jest ciekawy świata |
- chętnie poznaje różne tajniki życia społecznego, - dostrzega podstawowe związki przyczynowo – skutkowe kierujące życiem i światem, - jest aktywny umysłowo, na ogół nie nudzi się, |
* jest krytyczny |
- potrafi selekcjonować i porządkować zjawiska i oceniać ich przydatność do określonego celu, |
* jest rozważny |
- zna zagrożenia związane z życiem w swoim środowisku, - wie jak dbać o zdrowie i naturalne środowisko, - przestrzega zasad bezpiecznej zabawy i pracy, - postępuje zgodnie z zasadami higieny, - wykazuje aktywność fizyczną i poznawczą, |
* jest prawy |
- rozróżnia dobre i złe uczynki w oparciu o ukształtowany system wartości, - w swoim zachowaniu wykazuje dobre intencje, |
* jest tolerancyjny |
- rozumie, że różnice między ludźmi są czymś normalnym i pożądanym, - w każdym stara się dostrzec coś dobrego i stara się go zrozumieć. |
Wspólnie z rodzicami wychowujemy człowieka, który:
- będzie umiał znaleźć cel i sens swego istnienia,
- sprosta wyzwaniom szkolnym,
- potrafi odróżnić dobro od zła,
- będzie szanował godność osoby ludzkiej, odrzuci przemoc i agresję, uzależnienia i nałogi będą mu obce,
- będzie umiał dbać o zdrowie własne i innych,
- potrafi racjonalnie wykorzystywać swój czas wolny,
- będzie żył w zgodzie z przyrodą jako dobrem autotelicznym,
- umie i chce współpracować w zespole,
- dostrzega, iż kształcenie jest procesem trwającym całe życie,
- umie ocenić siebie i innych,
- dąży do realizacji postawionych sobie celów,
- szanuje poglądy innych, potrafi krytykować i krytykę przyjmować,
- nie boi się borykać z problemami,
- aktywnie uczestniczy w życiu rodziny i środowiska,
- służy pomocą innym.
PRAWA I OBOWIĄZKI DZIECKA
Dziecko w przedszkolu ma wszystkie prawa wynikające z Konwencji Praw Dziecka, a w szczególności do:
Dziecko w przedszkolu ma zagwarantowane prawo do:
Dziecko w przedszkolu ma obowiązek, w trosce o bezpieczeństwo własne i kolegów:
Przestrzegać wszelkie umowy zawarte z nauczycielką, a w szczególności:
PRAWA I OBOWIĄZKI RODZICÓW:
Rodzice mają prawo:
1) Zapoznania się z programem oraz zadaniami wynikającymi z programu rozwoju przedszkola i planów pracy nauczyciela w danym oddziale.
2) Uzyskiwania na bieżąco rzetelnej informacji na temat swojego dziecka.
3) Wyrażania i przekazywania nauczycielowi oraz dyrektorowi wniosków, propozycji oraz uwag dotyczących pracy przedszkola.
4) Wyrażania i przekazywania opinii na temat pracy przedszkola organowi prowadzącemu i nadzorującemu pracę pedagogiczną poprzez swoje przedstawicielstwa tj. Radę Rodziców.
5) Decydować o liczbie godzin pobytu dziecka w przedszkolu.
6) Uczestniczyć w zajęciach dydaktyczno-wychowawczych.
7) Znać jadłospis na dany dzień.
8) Proponować charakter zajęć dodatkowych.
Do podstawowych obowiązków rodziców dziecka należy:
1) Przestrzeganie Statutu Przedszkola Samorządowego w Górnej Grupie.
2) Zaopatrzenie dziecka w niezbędną odzież, przedmioty i przybory.
3) Respektowanie uchwał Rady Pedagogicznej i Rady Rodziców podjętych w ramach ich kompetencji.
4) Przyprowadzanie i odbieranie dziecka z przedszkola osobiście lub przez upoważnione osoby zapewniające dziecku pełne bezpieczeństwo.
5) Przestrzeganie godzin pracy przedszkola.
6) Terminowe uiszczanie odpłatności za pobyt dziecka w przedszkolu.
7) Informowanie o przyczynach nieobecności dziecka w przedszkolu, niezwłocznie zawiadamianie o zatruciach pokarmowych i chorobach zakaźnych.
8) Przestrzeganie zasad higieny i bhp na terenie przedszkola.
9) Wykazywanie zainteresowania postępami dziecka w procesie dydaktyczno-wychowawczym, uczestniczyć w zebraniach rodziców, utrzymywać stały kontakt z nauczycielem bądź dyrektorem przedszkola w celu uzyskania aktualnych informacji o dziecku.
GŁÓWNE ZAŁOŻENIA PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO
PODSTAWY WDRAŻANIA ZADAŃ
WYCHOWAWCZYCH
Za podstawę budowania aktywności wychowawczej przedszkola uznaje się partnerstwo. Zakłada się budowanie prawidłowych relacji między dorosłymi a dziećmi, szczególnie między nauczycielami a dziećmi, które są podmiotem. Cały proces edukacyjny winien być podporządkowany rozwojowi dziecka, a to determinuje także rozwój zawodowy nauczycieli oraz przedszkola, jako organizacji. W efekcie przyjęcie takiej filozofii prowadzi nie tylko do rozwoju dziecka, ale również jego otoczenia – środowiska, rodziców i całej społeczności lokalnej.
Rzeczywisty rozwój przedszkola oraz wysokie efekty zaspokajania potrzeb edukacyjnych środowiska lokalnego, w tym oczekiwań wychowawczych, będą możliwe do osiągnięcia przez:
Realizując ten ciąg złożonych działań, należy mieć na uwadze, że ważne są:
1) pomysł (zarówno dla całego przedszkola, jak i dla poszczególnych wychowanków), odniesiony do potrzeb i możliwości, na które jednocześnie jest zgoda zarówno w przedszkolu, jak i wśród rodziców,
2) współpraca przedszkola, rady pedagogicznej, rodziców realizowana przy ciągłym obserwowaniu (monitorowaniu), jak realizowane są zamierzenia pedagogiczne,
3) partnerstwo wszystkich osób zainteresowanych osiąganym w placówce poziomem i jakością oddziaływań wychowawczych,
4) budowanie w przedszkolu własnego systemu (procedur, technik, narzędzi) oddziaływań wychowawczych z ewentualnym wykorzystaniem propozycji z literatury bądź informacji uzyskanych od innych dyrektorów, czy nauczycieli,
5) upowszechnienie efektów własnej aktywności wychowawczej w takiej postaci, aby mogły służyć nowym pomysłom i propozycjom.
Zakłada się różnorodną realizację zaproponowanego programu wychowawczego w zależności od umiejętności, doświadczenia i inwencji jego realizatorów. Mimo braku dodatkowych środków finansowych na ten cel podjęte zostaną starania w celu pozyskania funduszy licząc na wsparcie rodziców i sponsorów.
Przewiduje się następujące formy realizacji programu wychowawczego:
1) zajęcia edukacyjne (sytuacje edukacyjne),
2) spotkania,
3) pogadanki (w tym katechetyczne służące przyswajaniu zasad moralnych opartych na etyce chrześcijańskiej),
4) wyjazdy integracyjne, wycieczki (do teatru, kina, na wystawy, do muzeum, do filharmonii),
5) zajęcia muzyczne i teatralne,
6) uroczystości przedszkolne,
7) poznawanie miejsc użyteczności społecznej,
8) udział w życiu kulturalnym gminy.
PODSTAWY EFEKTYWNYCH DZIAŁAŃ
WYCHOWAWCZYCH
Podstawą budowania efektywności wychowawczej pracy w przedszkolu jest przede wszystkim konsekwentne dbanie o postęp w rozwoju przedszkola i wychowanka. Istotne jest również zdawanie sobie sprawy, że obszar czynników wpływających na jakość oddziaływań wychowawczych jest bardzo szeroki. Część z nich to czynniki zewnętrzne, na które składają się m. in.:
- zasilanie finansowe,
- legislacja,
- postawy dzieci,
- doskonalenie zawodowe nauczycieli,
- warunki lokalowe.
Najistotniejsze czynniki decydujące o powodzeniu każdego przedsięwzięcia przedszkola i jego programu to:
- świadomość wspólnych celów wychowawczych,
- dobra komunikacja interpersonalna,
- konsekwentne delegowanie uprawnień,
- jasne kompetencje wszystkich uczestników procesu wychowawczego,
- silne poczucie związku z misją wychowawczą przedszkola,
- zdolności innowacyjne, nowatorstwo,
- akceptacja nowego spojrzenia dorosłych na sprawy wychowawcze,
- morale zarówno nauczycieli, jak i innych pracowników przedszkola i rodziców,
- podmiotowość procesu edukacyjnego,
- otwarty styl pracy nauczyciela.
PRIORYTETY W ZAKRESIE WYCHOWANIA
MODEL ABSOLWENTA
PRZEDSZKOLA SAMORZĄDOWEGO W GÓRNEJ GRUPIE
ABSOLWENT:
WYCHOWANEK:
DZIECIĘCY KODEKS ZACHOWAŃ
CHCEMY:
NIE MOŻEMY:
KODEKS NORM I ZASAD PRZEDSZKOLAKA
obowiązujących w Przedszkolu Samorządowym w Górnej Grupie
Reguły zachowań obowiązujące w naszym przedszkolu
Ustalony został „Kodeks przedszkolaka”, w którym zawarte są jednakowe dla wszystkich dzieci w przedszkolu normy, dotyczące:
- zachowania podczas posiłków,
- zachowania w łazience,
- zachowania w szatni,
- zachowania w sali,
- -zachowania podczas pobytu w ogrodzie przedszkolnym,
- zachowania podczas wycieczek i spacerów.
Reguły zachowań obowiązujące podczas spożywania posiłków:
Reguły zachowań w łazience
Mycie rąk:
Myjemy ręce:
- przed oglądaniem książek,
- przed posiłkami i po ich spożyciu,
- po wyjściu z toalety.
Pielęgnacja zębów:
Higiena potrzeb fizjologicznych:
Reguły zachowań w szatni:
Zasady zachowania się w sali:
Postaraj się nie mówić głośno:
- gdy inni cicho pracują,
- gdy inni się bawią,
- gdy czytamy i słuchamy,
- gdy inni są zmęczeni,
- gdy inni odpoczywają.
Stosowane nagrody:
- pochwała indywidualna,
- pochwała przed całą grupą,
- pochwała przed rodzicami,
- nagroda poprzez sprawienie dziecku przyjemności wybranej przez niego (np. ciekawa zabawka, ulubiona gra dziecka itp.).
Stosowane kary:
- kara naturalna – zadośćuczynienie wyrządzonej krzywdzie, naprawienie szkody,
- odmówienie dzieciom przyjemności,
- czasowe odbieranie przyznanego przywileju,
- „krzesełko do myślenia” – chwilowe wykluczenie dziecka z zabawy w celu przemyślenia swojego postępowania.
Kodeks przedszkolaka obowiązujący w naszym przedszkolu:
METODY, ŚRODKI, ROZWIĄZANIA
Propozycje wykorzystania w pracy wychowawczej metod, środków i rozwiązań przez nauczycieli z dostosowaniem do etapu rozwojowego swoich wychowanków:
- metodologia dobrej zabawy
- zintegrowanie środowiska grupy, przedszkola „Pobaw się moją zabawką”, „Kłębek przyjaźni”, „Miejsce po mojej lewej stronie jest wolne”, „Podaj iskierkę”, „Krzesło” (fałsz, prawda), „Różnię się od ciebie, podobny jestem” (podobieństwa-zielony, różnice-czerwony)
- poznawanie imion kolegów i koleżanek
- poczucie bezpieczeństwa w grupie, przedszkolu
- uroczystości grupowe i przedszkolne
- zapraszanie rodziców i gości
- zajęcia otwarte i dni otwarte
- wspólne spotykanie się grup na czytaniu bajek
- opracowanie i przestrzeganie „Księgi zasad” (każdej grupy) lub „Kodeksu praw”
- przestrzeganie ustalonych form zachowań
- wykorzystywanie literatury, tworzenie własnych obrazowych przykładów przez nauczycielkę
- wykorzystanie metody „Krąg uczuć”
- metody projektu „Lubię, gdy...”, „Cieszę się, gdy...”, „Dobrze, gdy...”, „Źle, gdy...”
- drama „Jesteś moim lustrem”, „Jak opiekuję się...”
- wizualizacja tekstu „Podróż do Krainy Szczęścia”
- zaufanie do nauczycieli i pracowników
- zdobywanie umiejętności negocjowania
- metody relaksacyjne
- mówienie o sobie, słuchanie innych
- wspólne wycieczki
- prace grupowe
- spartakiady
- pomoc młodszym
- kultura bycia
- tworzenie kalendarza urodzin
- tworzenie albumów grupy i rodziny
- pomoc zwierzętom
- zaangażowanie wszystkich pracowników przedszkola
- współpraca wychowawcza ze wszystkimi rodzicami
- pedagogizacja rodziców
- gazetka przedszkolna, kącik informacyjny, zebrania, korespondencje
Metody pracy:
* zabawa organizowana i spontaniczna,
* twórczość plastyczna i artystyczna dzieci,
* dobór i przybliżanie odpowiedniej literatury dziecięcej,
* organizacja imprez integracyjnych.
Formy współpracy:
* praca w małych grupach i zespołach,
* praca z całą grupą,
* praca indywidualna z dzieckiem.
PROPONOWANE SPOSOBY WSPÓŁPRACY
Z RODZICAMI
Niezbędnym warunkiem skuteczności naszych oddziaływań wychowawczych jest uwzględnienie sytuacji dziecka w rodzinie oraz poziomu kultury pedagogiczno – wychowawczej jego rodziców. Nie rozpoczynamy kontaktów od wytykania błędów wychowawczych. Jednym z najlepszych sposobów osiągnięcia porozumienia jest partnerstwo w komunikacji. Polega ono na takim prowadzeniu rozmowy, w której są brane pod uwagę potrzeby rodziców i nauczycieli. Kontakty z rodzicami przynoszą efekty, jeśli oparte są na zaufaniu, szczerości, otwartości, podmiotowym traktowaniu i gotowości do zmian.
Oprócz do tej pory stosowanych metod współpracy z rodzicami takimi jak: zebrania, kontakty indywidualne, zajęcia otwarte, uroczystości, pedagogizacje program ten proponuje szersze wykorzystanie wspólnego świętowania, zajęcia integrujące. Tego typu spotkania powinny być dla wszystkich uczestników przyjemnością, być czasem dobrej , kulturalnej zabawy. Jest to więc mocny element wychowawczy dla wszystkich uczestników. Wymaga to jednak dobrego zaplanowania, przygotowania i prowadzenia. Szerzej należy też wykorzystać kąciki dla rodziców, gazetki przedszkolne i umieszczać w nich artykuły pedagogiczne i psychologiczne, adresy, telefony poradni specjalistycznych, wybrane elementy z życia przedszkola i grupy, rady i wskazówki psychologiczne, pedagogiczne i konkretnego postępowania, literaturę, ciekawostki wydawnicze.
Realizacja programu w stosunku do rodziców:
* uświadomienie rodzicom konieczności ujednolicenia oddziaływań wychowawczych w domu i przedszkolu;
* zapoznanie rodziców z programem wychowawczym przedszkola oraz zasadami i regułami przyjętymi przez dzieci i nauczycieli;
* zaopiniowanie programu wychowawczego przez rodziców;
* udział rodziców w zebraniach, spotkaniach indywidualnych oraz zajęciach otwartych.
ZADANIA NAUCZYCIELA – WYCHOWAWCY
- rozwijanie w toku różnorodnych sytuacji edukacyjnych zamiłowania do pracy, jej poszanowania oraz odpowiedzialności za jej efekty,
- wskazywanie roli pracy w życiu człowieka,
- kształtowanie postawy współgospodarza, oszczędności, postaw przedsiębiorczości,
- utrzymywanie porządku i estetyki w otoczeniu,
- organizowanie prac użytecznych na rzecz najbliższego środowiska.
- relaksacji,
- kreatywności wychowanków,
- rozwojowi poczucia własnej wartości.
W stosunku do nauczycieli:
* prowadzenie zajęć koleżeńskich;
* wymiana koleżeńska w zakresie doświadczeń, scenariuszy zajęć;
* integracja nauczycieli podczas przygotowywania zajęć i opracowywania kodu zachowań;
* ujednolicenie oddziaływań wychowawczych przez nauczycieli.
NAUCZYCIEL:
1) Współdziała z rodzicami i opiekunami prawnymi:
2) Planuje i prowadzi pracę dydaktyczno – wychowawczą oraz jest odpowiedzialny za jej efekty.
3) Zbiera informacje o dzieciach – prowadzi obserwacje pedagogiczne mające na celu poznanie i zabezpieczenie potrzeb rozwojowych dziecka.
4) Współpracuje ze specjalistami świadczącymi pomoc psychologiczno – pedagogiczną, opieką zdrowotną i inną.
5) Wspiera każdego wychowanka w jego rozwoju.
6) Kształci i wychowuje dzieci w umiłowaniu Ojczyzny w atmosferze wolności sumienia i szacunku dla każdego człowieka.
7) Dba o kształtowanie u wychowanków postaw moralnych i obywatelskich.
8) Tworzy warunki wspomagające rozwój dzieci, ich zdolności i zainteresowania oraz dąży do pobudzenia procesów rozwojowych, do optymalnej aktywizacji dzieci poprzez wykorzystywanie ich własnej inicjatywy.
9) Wspiera rozwój aktywności poznawczej dziecka nastawionej na poznawanie samego siebie oraz rzeczywistości społeczno – kulturalnej i przyrodniczej.
10) Otacza indywidualną opieką każdego z wychowanków i dostosowuje metody i formy pracy do jego możliwości.
11) Utrzymuje stały kontakt z rodzicami (opiekunami) oraz udziela im rzetelnych informacji na temat dziecka, jego zachowania i rozwoju.
12) Współpracuje z domem rodzinnym wychowanka w celu ujednolicenia oddziaływań wychowawczych.
13) Dba o zdrowie i bezpieczeństwo wychowanków.
14) Codziennie sumiennie przygotowuje się do pracy z dziećmi.
15) Prowadzi dokumentację zgodnie z określonymi przepisami.
16) Doskonali swoje kwalifikacje zawodowe.
MODEL WYCHOWAWCY
PRZEDSZKOLA SAMORZĄDOWEGO W GÓRNEJ GRUPIE
DOBRY WYCHOWAWCA I NAUCZYCIEL TO KTOŚ, KTO:
PROGRAM WYCHOWAWCZY
TEMATYKA |
PRZYKŁADY SYTUACJI WYCHOWAWCZYCH |
Nasze wartości: Rodzina-nasz rozwój-nasze prawa-nasza Ojczyzna |
- Obchodzimy święta narodowe, - poznajemy tradycje i symbole narodowe poprzez literaturę, wyjazdy do muzeum, spotkania z dziadkami i pradziadkami, obserwacje pamiątek z przeszłości itd., - odwiedzamy miejsca pamięci narodowej, - rekreacja ruchowa, - burze mózgów typu: „Co mogę zrobić dla mojej mamy?”, - dramy, - oglądanie filmów o tematyce wychowawczej, - realizacja programu profilaktycznego „Cukierki”, - poznajemy piękne zakątki naszego regionu, - poznajemy instytucje użyteczności społecznej, - z Wisłą przez nasz kraj ojczysty, - przedstawienia typu: „Spotkanie z orłem”, - rozmowy z dziećmi na temat praw dziecka. |
Znamy się nie tylko z widzenia |
- Zajęcia integracyjne oraz realizacja wybranych działów programu „Spójrz inaczej” Kołodziejczyka (np. „Zauważam i nazywam uczucia własne i innych ludzi” poprzez literaturę dziecięcą, oglądanie spektakli i filmów wideo, udział w zabawach i innych sytuacjach wychowawczych prowadzonych metodami aktywnymi – burza mózgów, niedokończone zdania, praca w grupach, rysowanie, drama, kalambury, inscenizacje bajek socjoterapeutycznych, utworów literackich, nauka wierszy i piosenek), - wspólna zabawa i rekreacja, - indywidualne rozmowy z dziećmi mające na celu rozpoznanie warunków życia dzieci; spotkania i konsultacje z rodzicami, - udzielanie pomocy dzieciom w rozwiązywaniu problemów powstających na tle trudności edukacyjnych, trudności w kontaktach z rówieśnikami, konfliktów rodzinnych. Korygowanie niepokojących lub zaburzonych zachowań dziecka w obszarach: ja-ja, ja-zadanie, ja-dorośli, ja-rówieśnicy poprzez prowadzenie zajęć socjoterapeutycznych, - realizacja programów zaradczych zapobiegających agresji w różnych jej postaciach, - prowadzenie zajęć psychoedukacyjnych dla rodziców i nauczycieli. |
Tradycja i obrzędowość |
- Zapoznanie z prawami i obowiązkami przedszkolaków; zawarcie umów dotyczących życia w grupie, - pasowanie na przedszkolaka, - przedszkolna Wigilia, - bal karnawałowy przebierańców, - zajęcia dotyczące poznawania przedszkola/tradycja, logo, statut, hymn przedszkolny/. |
Spotkania z muzami |
- Udział w konkursach plastycznych, recytatorskich, teatralnych i muzycznych, - wyjeżdżamy do muzeum, kina i teatru. |
Przedszkolny bon ton |
- Tworzymy kontrakty lub dekalogi przedszkolne. |
Jesteśmy za demokracją |
- Poznajemy swoje prawa i obowiązki, - debaty typu: Wybieramy rzecznika praw dziecka. |
Edukacja regionalna |
- Poznajemy naszą miejscowość i region/ wycieczki, konkursy, filmy, wystawy/, - zorganizowanie wystawy „Mój region w obiektywie”/ szczegółowy zarys działań zawarto w aneksie do niniejszego programu/. |
Edukacja europejska |
- Gromadzenie informacji, ilustracji, literatury i pamiątek z różnych zakątków Europy, tworzenie albumów, organizowanie wystaw, - nawiązanie kontaktu z przedszkolem z wybranego państwa europejskiego, - praca z mapą i globusem; odczytywanie nazw geograficznych. |
Największym skarbem człowieka jest zdrowie |
- Realizacja form pracy zaproponowanych w programie autorskim dotyczącym edukacji prozdrowotnej w przedszkolu, - udział w akcjach proekologicznych, - organizowanie za wiedzą i zgodą rodziców pomocy psychologiczno-pedagogicznej i medycznej dzieciom wymagającym pomocy specjalistycznej, - organizowanie pomocy socjalnej dla dzieci z ubogich rodzin. |
Przygotowujemy się do roli ucznia |
- Wycieczki do szkoły, spotkania z uczniami i nauczycielami, - doświadczenia w przedszkolnym laboratorium, - pokonywanie torów przeszkód na terenie przedszkola oraz w pobliskim lesie, - teoretyczne rozważania nt. „Jak przygotować się do roli ucznia?”/ sfera emocjonalno-społeczna, racjonalny tryb życia, aktywność fizyczna i intelektualna/, - poznawanie zdolności dzieci i ich promocja w środowisku, stymulowanie rozwoju poprzez dodatkowe formy pracy, nauczanie-uczenie się dwupoziomowe, organizowanie plenerów plastycznych. |
Przedszkolny rytuał |
- Pasowanie na przedszkolaka, - przedszkolne Andrzejki, - wspólne świętowanie, przedszkolna Wigilia, - Dzień Babci i Dziadka, - Dzień Cioci i Wujka, - Dzień Rodzica, - Dzień Dziecka, - uroczyste zakończenie roku szkolnego z udziałem władz samorządowych, sponsorów i rodziców. |
Chcemy rozwijać swoje zainteresowania i uzdolnienia |
- Zorganizowanie w salach różnorodnych kącików zainteresowań, - organizowanie pracy w grupach dzieci zgromadzonych ze względu na podobne zainteresowania lub uzdolnienia, - prowadzenie kółka teatralnego oraz muzycznego. |
Musimy dbać o nasze środowisko |
- Udział w akcji sprzątanie świata i sadzenia roślin ozdobnych, - wycieczki i spotkanie z projekcją filmów dotyczących Parku Krajobrazowego Dolnej Wisły, - doświadczenia w przedszkolnym laboratorium wiedzy ekologicznej, - poznawanie obszarów i roślin chronionych oraz zasad zachowania się na obszarach chronionych. |
Jesteśmy współgospodarzami przedszkola |
- Aktywny udział dzieci w przygotowywaniu przedszkolnych uroczystości poprzez przygotowywanie programów, dekorowanie sal, wykonywanie upominków, prace porządkowo- gospodarcze w salach i w obejściu. |
01-09-2002
Cele |
Zadania |
Formy realizacji |
Odpowiedzialni |
Poznawanie przedszkola „bezbolesna adaptacja” |
|
Wychowawcy przyszłych 3-latków, psycholog, dyrektor |
|
Integracja dzieci, nauczycieli i rodziców |
|
Dyrektor, nauczycielki i rodzice |
|
Uczenie szacunku dla innych oraz reguł życia w grupie |
|
Nauczycielki grup i rodzice |
|
Poznawanie zachowań kulturalno- grzecznościowych |
|
Nauczycielki grup, asystentki nauczycielek oraz rodzice |
|
Kształtowanie poczucia estetyki |
|
Dyrektor, nauczycielki i asystentki nauczycielek oraz rodzice |
|
Rozwijanie zainteresowań i uzdolnień |
|
Dyrektor, nauczycielki |
|
Opieka nad dziećmi z trudnościami edukacyjnymi i wychowawczymi |
|
|
|
Kształtowanie postaw patriotycznych- poczucia tożsamości narodowej i regionalnej |
|
|
Nauczycielki
Dyrektor, rodzice, nauczycielki
Zespół ds. kontaktów ze środowiskiem
Nauczycielki we współpracy z kucharkami
Nauczycielki |
Kształtowanie umiejętności bezpiecznego zachowania się na drodze |
|
|
Nauczycielki |
Troska o zdrowie |
|
Dyrektor, nauczycielki, instruktorzy zajęć dodatkowych |
|
Żyj zgodnie z naturą |
|
Nauczycielki |
|
Współpraca z rodzicami- przybliżanie zasad życia w rodzinie |
|
|
Nauczycielki, rodzice |
Rozwijanie zainteresowań poprzez kontakt ze sztuką |
|
Dyrektor, nauczycielki |
PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW
SPOSOBY REALIZACJI PROGRAMU
W stosunku do dziecka:
Systematyczne oddziaływanie i kształtowanie postaw społecznych poprzez:
SYSTEM INFORMACJI O POSTĘPACH EDUKACYJNYCH DZIECKA:
Informacja o postępach edukacyjnych dziecka ma:
Formy przekazywania informacji:
ZASADY MOTYWOWANIA DZIECI
- pochwała bezpośrednia (indywidualna),
- pochwała pośrednia (przed grupą),
- pochwała przed rodzicem,
- pochwała przed dyrektorem.
Zasady budowania systemu motywacji:
Sposoby pomocy dziecku w sytuacjach trudnych:
Cele systemu motywacji: eliminowanie zachowań niepożądanych, nabywanie właściwych nawyków, umiejętności i postaw:
Cel 1: Prawidłowe wykonywanie czynności higienicznych, rozwijanie umiejętności samoobsługowych:
- dozowanie wody,
- używanie mydła,
- korzystanie z ręcznika,
- korzystanie z toalety,
- mycie zębów,
- utrzymanie czystości przyborów toaletowych,
- poszanowanie intymności.
Cel 2: Przestrzeganie umów grupowych w zabawach samorzutnych:
- zakaz biegania w sali zabaw,
- eliminacja zachowań agresywnych,
- przestrzeganie kompromisu w zabawie,
- eliminowanie hałasu,
- poszanowanie dla pracy i działalności innych,
- dbałość o porządek.
Cel 3: Wyrabianie umiejętności zabawy i pracy w grupie, w zespole, w trakcie zajęć organizowanych, w szczególności:
- respektowanie poleceń nauczyciela,
- współdziałanie z kolegami,
- skupianie uwagi na danej czynności,
- nieprzeszkadzanie innym,
- słuchanie innych,
- sygnalizowanie w miarę możliwości chęci wypowiadania się,
- przyjmowanie prawidłowej postawy.
Cel 4: Kształtowanie nawyków kulturalnego spożywania posiłków i właściwego zachowywania się przy stole:
- prawidłowa postawa przy stole,
- umiejętne posługiwanie się sztućcami,
- korzystanie z kubka i serwetek,
- eliminowanie głośnych rozmów,
- nieprzeszkadzanie innym w jedzeniu,
- w miarę możliwości zjadanie swojej porcji
Cel 5: Przestrzeganie umów dotyczących zachowań poza budynkiem przedszkolnym:
- przestrzeganie zasad bezpiecznego poruszania się po drogach,
- nieoddalanie się od grupy,
- reagowanie na sygnały nauczycielki,
- zachowanie postawy asertywnej w stosunku do obcych osób,
- bezpieczna zabawa w ogrodzie przedszkolnym,
- poszanowanie przyrody.
Zasady budowania systemu motywacji:
Warunki dokonania wyboru potencjalnych wzmocnień:
Jak pomagać dziecku w trudnych sytuacjach:
FORMY NAGRADZANIA ZACHOWAŃ RESPEKTUJĄCYCH USTALONE PRZEZ DZIECI I RADĘ PEDAGOGICZNĄ NORMY I ZASADY ZACHOWANIA
Dzieci młodsze:
* nagradzanie uznaniem i pochwałą;
* darzenie dziecka szczególnym zaufaniem, np. zwiększając zakres jego samodzielności;
* przywilej wykonywania prostych czynności wskazanych przez nauczyciela;
* atrakcyjne spędzanie czasu, atrakcyjna zabawa w grupie wg pomysłu dzieci;
* drobne nagrody rzeczowe np. emblematy uznania.
Dzieci starsze:
* nagradzanie uznaniem i pochwałą;
* darzenie dziecka szczególnym zaufaniem np. zwiększając zakres jego samodzielności;
* przywileje pełnienia dyżurów i wykonywania innych czynności wskazanych przez nauczyciela oraz pełnienie obowiązków wobec grupy rówieśniczej;
* atrakcyjne spędzanie czasu, zabawa w grupie wg pomysłu dzieci;
* drobne nagrody rzeczowe.
ŚRODKI ZARADCZE W PRZYPADKU NIESTOSOWANIA SIĘ DO USTALONYCH WSPÓLNIE ZASAD
Dzieci młodsze:
* kary naturalne – bezpośrednie następstwo winy (zabawa wodą – mokre ubranie); pozwalamy dzieciom doświadczać w sytuacjach nie zagrażających bezpośrednio bezpieczeństwu dziecka;
* tłumaczenie i wyjaśnianie;
* ukazywanie następstw postępowania, tłumaczenie dziecku, aby skłonić do autorefleksji;
* wyrażanie przez nauczyciela swojego smutku i zawodu z powodu zachowania dziecka.
Dzieci starsze:
* kary naturalne – bezpośrednie następstwo winy;
* propozycje aktywności mającej na celu rozładowanie negatywnych emocji;
* tłumaczenie i wyjaśnianie;
* ukazywanie następstw zachowania, tłumaczenie dziecku, aby skłonić do autorefleksji;
* wyrażanie przez nauczyciela swojego smutku i zawodu z powodu zachowania dziecka;
* czasowe odebranie przyznanego przywileju.
PRZYKŁADY ZAPOBIEGANIA NIEWŁAŚCIWYM ZACHOWANIOM W GRUPIE I ICH ELIMINOWANIE
Oznaka/zachowanie |
Co robić? |
Dominacja |
Odwołaj się do zasady równego udziału wszystkich osób |
Mówienie jeden przez drugiego, przerywanie |
Zaproponuj taką strukturę, która pozwala każdemu uczestnikowi powiedzieć tylko jedno zdanie. Jeśli to nie pomaga, zwróć się bezpośrednio do tego, kto przeszkadza, wypowiadając zdanie typu „ja”. |
Rozmowy na boku |
Przypomnij reguły podstawowe. Poczekaj aż rozmawiający umilkną i poproś ich o udział w pracy grupy. |
Zamykamy się w sobie |
Zachęcanie do udziału. Jeśli czyjeś zachowanie zakłóca pracę grupy, porozmawiaj z tą osobą. |
Ukryte plany |
Przypomnij ustalone cele i zmodyfikuj je, gdy okaże się, że grupa ich nie uważa za swoje. |
Odwracanie uwagi od tematu jako przejaw napięcia i frustracji. Wysoki poziom frustracji |
Jeśli zachowanie to powtarza się, przeciwdziałaj mu. Podziel się swoimi spostrzeżeniami. Porozmawiaj na osobności i wysłuchaj uważnie, by poznać powody takiego takiego zachowania. |
„Niszczenie” innych, uprzedzenia, niewłaściwe uwagi pod adresem innych |
Działaj łagodząco, buduj empatię. Przypomnij reguły podstawowe. Zwalczaj takie zachowania jako społecznie nie do przyjęcia. |
Blokowanie, negowanie |
Zastosuj parafrazę, aby zidentyfikować cel blokowania. Przede wszystkim powiedz jasno, co jest dobre. Zwalczaj takie zachowania. |
EWALUACJA PRACY WYCHOWAWCZEJ
Przedszkole Samorządowe w Górnej Grupie ma swoją misję i wizję absolwenta. Wytyczają one długofalowy plan pracy pedagogicznej. Decydują one o treściach przedszkolnego programu wychowania. Ten jest podstawą dla tworzenia specyficznych sytuacji wychowawczych.
W celu uzyskania rzetelnej wiedzy należy przed przystąpieniem do sporządzania diagnozy ustalić:
- Poznanie zachowań i samopoczucia dzieci w przedszkolu oraz monitorowania działań wychowawczych w celu ustalenia sytuacji „na wejściu”, czyli przed rozpoczęciem pobytu dziecka w przedszkolu.
- Wszystkie dzieci bez względu na wiek.
- Proponuje się jednakowy tok postępowania dla każdej grupy wiekowej;
* indywidualne spotkania i rozmowa dyrektora z nauczycielem, rodzicem odnotowana na specjalnie przygotowanym arkuszu,
* poddanie obserwacji wybranych sytuacji wychowawczo – dydaktycznych związanych z realizacją programu wychowawczego i zebranie danych w arkuszu rozmowy pohospitacyjnej,
* rozmowa z dzieckiem zgodnie z przygotowanym arkuszem wywiadu,
* analiza rysunków dziecięcych,
* analiza dokumentacji nauczycielskiej wg kwestionariusza „System wychowawczy w naszym przedszkolu”,
* porównanie wyników z opracowanymi standardami sytuacji wychowawczej w przedszkolu,
* sprawdzenie zgodności działań z podstawowymi celami,
* obserwacje dzieci,
* metoda projekcyjna/zdjęcia, kasety wideo/,
* ocena wykonanych prac,
* rozmowy o przeżyciach dzieci po uroczystościach, zajęciach, wycieczkach itp.
* badanie opinii społeczności lokalnej,
* ankiety.
W ewaluacji uwzględnia się opinie wychowanków, rodziców, nauczycieli, pracowników, przedstawicieli organów prowadzących oraz sugestie nadzoru pedagogicznego.
Zebrane dane i ich porównanie ze standardami mają posłużyć do uzyskania odpowiedzi na następujące pytania:
Uzyskane informacje zostaną przeanalizowane na szkoleniowym/podsumowującym/ posiedzeniu rady pedagogicznej, której tematem będzie planowanie pracy wychowawczej na kolejny rok szkolny.
Przewiduje się, że sytuacja wychowawcza będzie diagnozowana dwa razy w roku. Szczególnej diagnozie poddawane będą dzieci 6-letnie uczęszczające do przedszkola od 3 roku życia. Wizja absolwenta przedszkola stanie się wówczas zmierzonym i opisanym faktem.
Realizacja: IDcom.pl
Wszelkie prawa zastrzeżone © 2025 Przedszkole Samorządowe w Górnej Grupie